-
1 com-mūtō (conm-)
com-mūtō (conm-) āvī, ātus, āre, to alter wholly, change entirely: signa rerum: quae commutantur fiuntque contraria: leges. — Fig.: ad commutandos animos.—To change, exchange, interchange, replace, substitute, barter, traffic: eandem rem dicere commutatis verbis: locum, T.: captivos: conmutatis ordinibus, reformed, S.: consilio commutato: proprium (verbum) proprio: possessionis invidiam pecuniā: studium belli gerendi agriculturā, Cs. — To exchange words, discourse, converse: tecum unum verbum, T.: tria Verba inter vos, T. -
2 commuto
I.To alter wholly, change entirely (class.; most freq. in Cic.).A.Prop.:2.omnia migrant, Omnia commutat natura et vortere cogit,
Lucr. 5, 829; 1, 594; 1, 589;2, 936: signa rerum,
Cic. Fin. 5, 25, 74:frontem et vultum,
Q. Cic. Pet. Cons. 11, 42:vocem,
Suet. Tib. 71:quae commutantur fiuntque contraria,
Cic. Off. 1, 10, 31.—Of fruits, to decay, spoil, Varr. R. R. 1, 69, 1.—Esp. rhet. t. t., to change one ' s form of expression: commutabimus tripliciter, verbis, pronuntiando, tractando, i. e. vary our style, etc., Auct. Her. 4, 42, 54.—B.Trop.:II. A. 1.ad commutandos animos atque omni ratione flectendos,
Cic. de Or. 2, 52, 211:nihil commutantur animo et idem abeunt qui venerant,
id. Fin. 4, 3, 7; id. Att. 16, 5, 2.—With acc.:2.conmuto ilico pallium,
Plaut. Ps. 5, 1, 36:ubi aetate hoc caput colorem conmutavit,
id. Most. 1, 3, 44:coloniam,
id. Aul. 3, 6, 40:locum,
Ter. Eun. 5, 5, 3:captivos,
Cic. Off. 1, 13, 39; cf.:inter se conmutant vestem ac nomina,
interchange, Plaut. Capt. prol. 37:ornamenta templorum,
Suet. Vit. 5; id. Aug. 24.—With cum and abl.(α).Of person:(β).(loricam) secum,
Just. 3, 1, 8.—Of thing:3. 4.gloriam constantiae cum caritate patriae,
Cic. Sest. 16, 37: mortem cum vitā, Sulp. ap. id. Fam. 4, 5, 3.—With abl.:5.nisi oculos orationemque aliam conmutas tibi,
Plaut. Mil. 2, 3, 56:fidem suam et religionem pecuniā,
Cic. Clu. 46, 129:ornandi causā proprium (verbum) proprio,
id. de Or. 3, 42, 167:possessionis invidiam pecuniā,
id. Agr. 1, 5, 14:leve compendium fraude maximā,
Auct. Her. 2, 19, 29; cf.: hanc esse rem, quae si sit semel judicata, neque alio commutari... possit, replaced, i. e. made good, Cic. Inv. 1, 53, 102:victum vitamque priorem novis rebus,
Lucr. 5, 1106:studium belli gerendi agriculturā,
Caes. B. G. 6, 22:mustum aere,
Col. 12, 26, 2.—Absol., to make an exchange:B.vin conmutemus? Tuam ego ducam et tu meam?
Plaut. Trin. 1, 2, 21:si quid de se diceretur, non dubitaret interpellare et commutare,
to change the subject, Suet. Tib. 27.—Esp. of speech, to exchange words, to discourse, converse (so only twice in Ter.; cf.commutatio, II.): unum verbum tecum,
Ter. And. 2, 4, 7:non tria Verba inter vos,
id. Phorm. 4, 3, 34. -
3 conmuto
I.To alter wholly, change entirely (class.; most freq. in Cic.).A.Prop.:2.omnia migrant, Omnia commutat natura et vortere cogit,
Lucr. 5, 829; 1, 594; 1, 589;2, 936: signa rerum,
Cic. Fin. 5, 25, 74:frontem et vultum,
Q. Cic. Pet. Cons. 11, 42:vocem,
Suet. Tib. 71:quae commutantur fiuntque contraria,
Cic. Off. 1, 10, 31.—Of fruits, to decay, spoil, Varr. R. R. 1, 69, 1.—Esp. rhet. t. t., to change one ' s form of expression: commutabimus tripliciter, verbis, pronuntiando, tractando, i. e. vary our style, etc., Auct. Her. 4, 42, 54.—B.Trop.:II. A. 1.ad commutandos animos atque omni ratione flectendos,
Cic. de Or. 2, 52, 211:nihil commutantur animo et idem abeunt qui venerant,
id. Fin. 4, 3, 7; id. Att. 16, 5, 2.—With acc.:2.conmuto ilico pallium,
Plaut. Ps. 5, 1, 36:ubi aetate hoc caput colorem conmutavit,
id. Most. 1, 3, 44:coloniam,
id. Aul. 3, 6, 40:locum,
Ter. Eun. 5, 5, 3:captivos,
Cic. Off. 1, 13, 39; cf.:inter se conmutant vestem ac nomina,
interchange, Plaut. Capt. prol. 37:ornamenta templorum,
Suet. Vit. 5; id. Aug. 24.—With cum and abl.(α).Of person:(β).(loricam) secum,
Just. 3, 1, 8.—Of thing:3. 4.gloriam constantiae cum caritate patriae,
Cic. Sest. 16, 37: mortem cum vitā, Sulp. ap. id. Fam. 4, 5, 3.—With abl.:5.nisi oculos orationemque aliam conmutas tibi,
Plaut. Mil. 2, 3, 56:fidem suam et religionem pecuniā,
Cic. Clu. 46, 129:ornandi causā proprium (verbum) proprio,
id. de Or. 3, 42, 167:possessionis invidiam pecuniā,
id. Agr. 1, 5, 14:leve compendium fraude maximā,
Auct. Her. 2, 19, 29; cf.: hanc esse rem, quae si sit semel judicata, neque alio commutari... possit, replaced, i. e. made good, Cic. Inv. 1, 53, 102:victum vitamque priorem novis rebus,
Lucr. 5, 1106:studium belli gerendi agriculturā,
Caes. B. G. 6, 22:mustum aere,
Col. 12, 26, 2.—Absol., to make an exchange:B.vin conmutemus? Tuam ego ducam et tu meam?
Plaut. Trin. 1, 2, 21:si quid de se diceretur, non dubitaret interpellare et commutare,
to change the subject, Suet. Tib. 27.—Esp. of speech, to exchange words, to discourse, converse (so only twice in Ter.; cf.commutatio, II.): unum verbum tecum,
Ter. And. 2, 4, 7:non tria Verba inter vos,
id. Phorm. 4, 3, 34.
Перевод: с латинского на английский
с английского на латинский- С английского на:
- Латинский
- С латинского на:
- Английский